Vandaag een hele bijzondere reis gemaakt, namelijk een kundalini energy journey. Ja voor mij ook een hele nieuwe ervaring, echt een aanrader! Ik had al vaker adem- en energie werk gedaan maar nog niet specifiek met kundalini, ofwel levensenergie. En wow, wat was dat gaaf! Als je er meer over wil lezen. https://www.bewustbollenstreek.nl/event/23618-kundalini-energy-journey. Een hele fijne groep en Michelle van Soul Balance en Babs van Ademcentrum Leiden hebben geweldig begeleid, waardoor ik een super mooie en diepgaande ervaring had. Een van de inzichten was de uitnodiging in dit leven om vrouwen te verbinden, sisters weer tot elkaar te laten komen.
Het mooie werk wat ik nu al doe in mijn eigen praktijk. En ik heb ook gevoeld dat ik gedragen wordt door mijn zusters, en door alle andere vrouwen voor mij. Dat ontroerde me diep en ik kon grote waardering voelen voor de vrouw en haar pad door de geschiedenis heen.
Er is iets bijzonders dat gebeurt wanneer vrouwen elkaar werkelijk ontmoeten.
Niet vluchtig, niet in de haast van de dag, maar écht. In zachtheid. In openheid. In de ruimte van: “Ik zie jou. En ik zie ook iets van mij in jou.”
In mijn werk als coach voor moeders en dochters mag ik dit elke keer weer meemaken. De kracht van verbinding. Soms begint het met stilte, of met tranen die al te lang opgespaard zijn. En dan ineens… een glimlach. Een eerste woord dat niet uit het hoofd komt, maar uit het hart.
Wat mij steeds weer raakt, is hoe helend het is als vrouwen zich niet langer hoeven bewijzen. Niet hoeven ‘doen alsof’. Als ze hun perfectionisme durven laten zakken, en voelen: ik ben niet alleen. Ik hoef het niet alleen te dragen. En ik ben goed genoeg….
Sisterhood is niet zweverig. Het is oeroud.
Het zit in samen lachen, samen dragen, samen groeien. In het luisteren zonder oordeel. In het zacht benoemen wat niet uitgesproken werd. In die blik die zegt: ik herken dit. Je bent veilig hier.
Of het nu gaat om moeder en dochter, zussen, vriendinnen of vrouwen die elkaar pas net ontmoeten. De kracht zit altijd in de bedding van verbinding. Van vrouw tot vrouw. Generatie op generatie.
En ik voel me bevoorrecht dat ik juist die ruimte mag bewaken. Dat ik moeders en dochters mag begeleiden in hun zoektocht naar elkaar én naar zichzelf. Want hoe meer we onszelf toestaan om te verbinden, hoe meer we ook anderen toelaten.
Misschien is dat wel het begin van heling.
Niet door iets te fixen, maar door gewoon te blijven.
Met elkaar. In sisterhood.